ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο συμβαίνει όταν η παροχή αίματος σε τμήμα του εγκεφάλου διακόπτεται. Ως αποτέλεσμα, το άτομο μπορεί να αποκτήσει μόνιμες βλάβες στο μέρος αυτό του εγκεφάλου. Μια διαταραχή στην επικοινωνία μπορεί να υπεισέλθει μετά από βλάβη σε σχεδόν οποιοδήποτε τμήμα του εγκεφάλου.
Η διαταραχή μπορεί να περιλαμβάνει δυσκολία:

• κατανόησης του λόγου
• ομιλίας
• ανάγνωσης
• γραφής
• κατανόησης και χρήσης της γλώσσας του σώματος και των χειρονομιών
• λογικού συλλογισμού
• συγκέντρωσης
• μνήμης
• κοινωνικοποίησης
   
  Ανάρρωση
  Η ανάρρωση μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο είναι συχνά αργή και είναι δύσκολο να προβλεφθεί το επίπεδο της αποκατάστασης που θα επιτευχθεί. Σε γενικές γραμμές, η φυσική διαδικασία ανάρρωσης του εγκεφάλου εμφανίζεται κυρίως κατά τους πρώτους έξι μήνες. Η ανάρρωση μπορεί να υποβοηθηθεί σε μεγάλο βαθμό, αν ξεκινήσει άμεσα μετά από το επεισόδιο θεραπεία αποκατάστασης με έναν λογοθεραπευτή.
  Ο ρόλος του λογοθεραπευτή μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο
  Οι δυσκολίες επικοινωνίας μπορεί να επηρεάσουν τις ικανότητες και την αυτοπεποίθηση ενός ατόμου κατά την κοινωνικοποίηση και τη συμμετοχή του στις καθημερινές δραστηριότητες. Ένας λογοθεραπευτής μπορεί να παρέχει εξειδικευμένη θεραπεία και συμβουλές σχετικά με τις καλύτερες μεθόδους υποβοήθησης ενός ατόμου με δυσχέρεια επικοινωνίας. Οι λογοθεραπευτές είναι ειδικοί στη θεραπεία ενηλίκων και παιδιών με προβλήματα επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων κατάποσης. Ο λογοθεραπευτής θα προσαρμόσει ένα πρόγραμμα θεραπείας ώστε να ταιριάζει στις εξατομικευμένες ανάγκες κάθε ασθενούς.
  Ένα θεραπευτικό πρόγραμμα στοχεύει στην:

• προώθηση της αποκατάστασης των δεξιοτήτων επικοινωνίας, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει την εισαγωγή εναλλακτικών μεθόδων επικοινωνίας,
• παροχή υποστήριξης και πληροφοριών για τους πελάτες και τις οικογένειές τους.
  Πώς μπορούν να βοηθήσουν η οικογένεια και οι φίλοι
  Τα προβλήματα επικοινωνίας μετά τον τραυματισμό του εγκεφάλου ποικίλουν σε μεγάλο βαθμό και γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητη η αναζήτηση εξειδικευμένων συμβουλών από έναν λογοθεραπευτή. Στο σημείο αυτό παρέχονται μερικές γενικές συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν άτομα με δυσχέρεια επικοινωνίας:

• μιλήστε με σύντομες και σαφείς προτάσεις, χρησιμοποιώντας χειρονομίες, αν το άτομο έχει δυσκολία κατανόησης,
• παρέχετε σε ένα άτομο περισσότερο χρόνο για να μιλήσει και αποφύγετε να το αναγκάσετε να βιαστεί ή να προσπαθήσετε να ολοκληρώσετε εσείς την πρότασή του,
• προσέξτε το μήνυμα που προσπαθεί να μεταδώσει το πρόσωπό του, όχι μόνο τα λόγια του,
• προσπαθήστε να διαπιστώσετε αν το άτομο σας έχει κατανοήσει,
• ενθαρρύνετε το άτομο να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ανεξάρτητο, ωστόσο να είστε διαθέσιμοι να το βοηθήσετε, αν σας το ζητήσει ή το απαιτήσει,
• ενθαρρύνετε το άτομο να επικοινωνήσει, έστω και αν αυτό απαιτεί πολύ χρόνο,
• αγνοήστε τον υπερβολικό ή ακατάλληλο τρόπο ομιλίας,
• να είστε ευαίσθητοι στην αίσθηση σύγχυσης και/ή απογοήτευσης ενός ατόμου.
   

  
  

  
  

ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ ΗΛΙΚΙΑΣ 7-9 ΜΗΝΩΝ

1. Βάλτε στο μπάνιο του παιχνίδια που επιπλέουν θα μάθει ότι μερικά πράγματα επιπλέουν στο νερό.
2. Βάλτε το μπροστά σε ένα καθρέφτη να δει το πρόσωπό του. Δείξτε του τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και ονομάστε τα. Π.χ. «να η μύτη σου».
3. Δώστε του ένα παιχνίδι που όταν το αγγίζει ή το κουνά παράγει ήχο θα μάθει σιγά σιγά το αίτιο και το αποτέλεσμα.
4. Δώστε του να κρατά ένα μικρό κύβο  (2,5 cm) σε κάθε χέρι. Δώστε του ένα τρίτο κύβο και περιμένετε να δείτε αν αφήσει κάποιον απ’ αυτούς που κρατά για να τον πιάσει. Αν δεν μπορεί και δυσανασχετεί δείξτε του τι να κάνει.
5. Δείξτε του εικόνες αντικειμένων. Αρχικά θα προσπαθήσει να πιάσει τα αντικείμενα. Σιγά σιγά θα καταλάβει ότι η εικόνα ενός αντικειμένου δεν είναι το ίδιο το αντικείμενο.
6. Βάλτε του μπροστά του ένα κύπελλο με χερούλι (πλαστικό ή μεταλλικό) ανάποδα. Δείτε αν το γυρίσει κανονικά αν δεν το κάνει δείξτε του.
7. Παίξτε «κρυφτό» με τα παιχνίδια του. Κάντε τα να εμφανίζονται από μπροστά του.
8. Δέστε ένα σπάγκο σ’ ένα κρίκο. Αφήστε τον κρίκο μακριά του και δώστε του να πιάσει την άκρη του σπάγκου. Αν δεν το καταφέρει να τραβήξει τον κρίκο δείξτε του πώς να το κάνει.
9. Βάλτε μπροστά του ένα κύβο. Δείτε αν θα τον πάρει. Στην αρχή μπορεί να απλώσει το χέρι του μακρύτερα από τον κύβο γιατί δεν έχει μάθει να υπολογίζει τις αποστάσεις.

 

ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΣΕ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ;

Η καλή λεκτική επικοινωνία με τους άλλους είναι απαραίτητη για την ομαλή συναισθηματική και κοινωνική εξέλιξη του παιδιού. Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι πολλά ψυχολογικά προβλήματα εκδηλώνονται με δυσκολίες στην ομιλία και στο λόγο. Τα παιδιά με δυσκολίες στην επικοινωνία, στο λόγο ή στην ομιλία δεν παρουσιάζουν απαραίτητα όλα τα παρακάτω. Όμως, αν παρατηρήσετε έστω και μία από τις ακόλουθες ενδείξεις θα πρέπει να επικοινωνήσετε με κάποιο λογοθεραπευτή:

- Η φωνή του παιδιού είναι μονότονη, πολύ δυνατή ή πολύ σιγανή και αν η χροιά της δεν είναι ανάλογη με την ηλικία του.

- Δυσκολεύεται να αρχίσει μια φράση ή επαναλαμβάνει συλλαβές ή λέξεις. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να πρόκειται για τραυλισμό αν το παιδί έχει αυτή την εικόνα για περισσότερους από έξι μήνες.

- Ξαφνικά και απότομα σταματάει να μιλάει ή η ομιλία και ο λόγος του, αντί να βελτιώνονται, χειροτερεύουν.

- Δεν αντιδρά σε ήχους και δεν δείχνει σημεία επικοινωνίας με το περιβάλλον.

- Κάνει επαναλαμβανόμενες, μονότονες κινήσεις του σώματος, του κεφαλιού ή των άκρων.

- Έχει εμμονές ή ασχολείται με ιδιόρρυθμο τρόπο με τα αντικείμενα και τα παιχνίδια του.

- Δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειές σας να επικοινωνήσετε μαζί του, δεν κατανοεί πάντα αυτό που του λέτε ή δεν αντιδρά κατάλληλα στις οδηγίες που του δίνετε.

- Οι απαντήσεις του είναι αρκετές φορές άσχετες με τις ερωτήσεις που του κάνετε ή με τη συζήτησή σας.

-Ο λόγος του παιδιού σας είναι ακατανόητος από το περιβάλλον εκτός σπιτιού.

- Δυσκολεύεται να μάθει πράγματα καθημερινής ρουτίνας ακόμα και μετά από πολλές προσπάθειες.

-Η ομιλία του διαφέρει κατά πολύ από την ομιλία των συνομηλίκων του.

-Επικοινωνεί μόνο με νοήματα χωρίς να έχει λόγο.

-Η άρθρωσή του δεν είναι καθαρή. Δεν εκφέρει σωστά όλα τα φωνήματα.

 

 

 

ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ...ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ

Να κάνει το παιδί μου λογοθεραπεία?  Μα δεν έχει και τίποτα!    Θα του περάσει μεγαλώνοντας..!

… και ο μεγάλος του αδερφός άργησε να μιλήσει και τώρα δες τον! Μια χαρά! …

… και εγώ όταν ήμουν μικρή δεν έλεγα το ΄΄ξ΄΄ εντάξει με κορόιδευαν λίγο τα παιδιά αλλά τι έπαθα? …

… έτσι ήταν και ο μπαμπάς του (μπαίνει στη συζήτηση και η γιαγιά) κοντά στα 5 μίλησε! …

… μην το πας το παιδί σε γιατρούς, μικρό είναι θα περάσει από μόνο του! …

… κάποιες φορές δεν καταλαβαίνουμε τι λέει αλλά κοίτα το! Είναι πανέξυπνο! …

… α! τον Γιωργάκη τον καταλαβαίνουμε μόνο εμείς! …

… γιατί εμείς που δεν είχαμε λογοθεραπευτές πάθαμε κάτι? …

… όλα τα παιδιά όταν είναι μικρά δε μιλάνε καθαρά! Ε, ο δικός μας τώρα είναι 6 άσε να μεγαλώσει λίγο και βλέπουμε! …

… μικρό είναι ακόμα, άστο! …

… είναι πολύ ακριβές οι λογοθεραπείες δε μπορούμε να ανταπεξέλθουμε… (τα ταμεία χορηγούν όλο το ποσό μηνιαίως αλλά ακόμα και για τους ανασφάλιστους γονείς πάντα υπάρχει μια πιο οικονομική λύση σε συνεννόηση με τον εκάστοτε θεραπευτή)

… τώρα πλησιάζει καλοκαίρι δεν έχει μυαλό για διαβάσματα και δε θα αποδώσει, άστο και από χειμώνα! …

… τώρα ξεκινούν τα σχολεία δε μπορώ να του φορτώσω και άλλο το πρόγραμμα με λογοθεραπείες δε θα διαβάζει μετά! …

… και κάθε πότε θα κάνουμε λογοθεραπεία? 2 φορές την εβδομάδα? Μα τα απογεύματα έχει μπαλέτο/μπάσκετ/ποδόσφαιρο/ζωγραφική δε μπορώ να του τα στερήσω! …

… ντρέπεται για αυτό δε μιλά ακόμα! …

Και πόσα ακόμα παραδείγματα υπάρχουν…

Είναι φυσικό και λογικό στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους τα παιδιά να μην έχουν καθαρή ομιλία, ωστόσο μεγαλώνοντας το παιδί και ξεπερνώντας τα 4-5 έτη αν εξακολουθούν να το καταλαβαίνουν μόνο οι γονείς όταν μιλά, ίσως λιγάκι και η δασκάλα πρέπει να αρχίσει να μας προβληματίζει σοβαρά.

Αφήνοντας το παιδί να παλέψει μόνο του με τις δυσκολίες στο λόγο και στην ομιλία δυσχεράνουμε τόσο τη θέση του παιδιού όσο και τη δική μας. Όσο μεγαλώνει αυξάνετε ραγδαία ο αριθμός νέων λέξεων που μαθαίνει, όταν μιλά λάθος μαθαίνει και τις νέες λέξεις λάθος με αποτέλεσμα η ομιλία του να γίνετε όλο και πιο ακατάληπτη.

Το ίδιο το παιδί αρχίζει να νιώθει αμήχανα όταν το ρωτούν ξανά και ξανά –Τι είπες? Δεν κατάλαβα. Πες μου πάλι.

• Όταν στο σχολείο ή στην παρεούλα του θα του πουν –Γιατί μιλάς έτσι?
• Όταν δε θα μπορεί να συμμετέχει στη συζήτηση που θα αναπτυχθεί μέσα στην τάξη, όταν η δασκάλα ρωτήσει –Πώς περάστε το Σαββατοκύριακο παιδιά?
• Όταν χρειαστεί να πει τους κανόνες σε ένα παιχνίδι ή ένα τραγουδάκι ή το ποίημα του θα αρχίσει σιγά-σιγά να νιώθει ότι μειονεκτεί σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά και θα αποκοπεί από τις δραστηριότητες.
•  Στις μεγαλύτερες ηλικίες (δημοτικό) είναι πιθανό να πέσει θύμα bulling καθώς τα παιδιά είναι πολύ πιο σκληρά στους χαρακτηρισμούς τους.

Δίνοντας στο παιδί τη δυνατότητα να διορθώσει τις δυσκολίες του στον προφορικό λόγο του δίνουμε τη δυνατότητα να συμμετέχει ενεργά, να αλληλοεπιδρά, να νιώσει δύναμη και αυτοπεποίθηση για αυτό που είναι και για αυτά που κάνει.

Κάνουμε το παιδί δυνατότερο και ισχυρότερο στο να παλέψει πιο εύκολα και στις άλλες δυσκολίες που θα προκύψουν στα μαθητικά του χρόνια αλλά και στην ενήλικη ζωή του.

Καθυστερώντας την ένταξη σε ένα πρόγραμμα θεραπείας καθυστερούμε σημαντικά και στην απάλειψη του ίδιου του προβλήματος χάνοντας πολύτιμο χρόνο.

Ένα παιδί μικρότερης ηλικίας είναι πιο εύπλαστο και δεκτικό τόσο στο να διορθώσει την ομιλία του όσο και στο να διαβάσει περισσότερο. Έχει πιο πολύ ελεύθερο χρόνο σε σχέση με ένα παιδί 3^ης δημοτικού και σίγουρα μεγαλύτερη διάθεση. Οι ίδιοι οι γονείς μπορούν να εντάξουν το διάβασμα που χρειάζεται στην καθημερινότητα τους καθώς δεν υπάρχει τόσος φόρτος εργασίας από το σχολικό περιβάλλον.

Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε ότι θα του περάσει μεγαλώνοντας βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του παιδιού σας. Θα θέλατε οι γονείς σας να σας άφηναν με μια δυσκολία μέχρι την απίθανη περίπτωση να σας περάσει μεγαλώνοντας?

Μην ξεχνάτε, εξαρτώνται αποκλειστικά από εσάς.

Βοηθήστε τα παιδιά σας, αφήστε έναν ειδικό να κρίνει.

ΠΗΓΗ:babyradio.gr

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΘΑΡΑ

Γύρω στους 12 μήνες ένα παιδί παράγει τις πρώτες του λέξεις και στους 18 μήνες παρουσιάζει σημαντική αύξηση του λεξιλογίου έκφρασης. Στην ηλικία των δύο ετών το παιδί σχηματίζει απλές προτάσεις με δύο λέξεις, ενώ εκφράζεται με 50 λέξεις και άνω. Στην ηλικία των τριών ετών σχηματίζει προτάσεις με τρεις ή περισσότερες λέξεις και η ομιλία του δεν είναι ακόμη “καθαρή”. Ένα παιδί τεσσάρων ετών χρησιμοποιεί μεγάλες προτάσεις και αρθρώνει τους περισσότερους φθόγγους σωστά. Αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη της ομιλίας του παιδιού.

Τι συμβαίνει όμως αν το παιδί δεν μιλά καθαρά ή η φωνή του δε συμβαδίζει με την ηλικία του;

Φωνολογική Διαταραχή

Η ομιλία των παιδιών μπορεί να μοιάζει με εκείνη μικρότερου παιδιού (φωνολογική ανωριμότητα) ή μπορεί να αποκλίνει σημαντικά από εκείνη του παιδιού με φυσιολογική ανάπτυξη (φωνολογική διαταραχή). Οφείλεται σε δυσκολία των παιδιών να αντιληφθούν και να οργανώσουν τους ήχους στο φωνολογικό τους σύστημα, το κεντρικό γλωσσικό σύστημα που περιλαμβάνει τους ήχους (φθόγγους) μιας γλώσσας οργανωμένους και ταξινομημένους σε λέξεις με βάση συγκεκριμένους κανόνες.

Στα φωνολογικά τους λάθη περιλαμβάνονται:

• απλοποιήσεις συλλαβών (π.χ “μάτιο” για “δωμάτιο”),
• απλοποιήσεις ή απαλοιφές φωνημάτων (“κούπα” για “σκούπα”),
• αντικαταστάσεις φωνημάτων (π.χ “λόδα” για “ρόδα”),
• αντιμεταθέσεις συλλαβών (“πακάκι” για “καπάκι).

Τα παιδιά φυσιολογικής ανάπτυξης μέχρι την ηλικία των 4 ετών έχουν κατακτήσει τα περισσότερα φωνήματα και χρησιμοποιούν μόνο περιορισμένες διαδικασίες απλοποίησης, ενώ μέχρι 5,6 ετών μιλούν όπως οι ενήλικες. Η φωνολογική διαταραχή ή ανωριμότητα μπορεί να συνυπάρχει και με άλλες διαταραχές λόγου και ομιλίας.

Πώς αντιμετωπίζονται οι διαταραχές του λόγου;

Όταν η ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας ενός παιδιού αποκλίνει από εκείνη του παιδιού με φυσιολογική ανάπτυξη π.χ. ένα παιδί 18 μηνών δεν έχει καθόλου λέξεις, ένα παιδί 3 ετών δεν σχηματίζει προτάσεις ή ένα παιδί 4 ετών δεν μιλάει “καθαρά”, τότε είναι σημαντικό οι γονείς να απευθυνθούν σε λογοθεραπευτή.

Συχνά, σε γονείς με παιδιά που εμφανίζουν γλωσσικές δυσκολίες μέχρι την ηλικία των 3 ετών, δίνονται συμβουλές και κατευθύνσεις, για κάθε περιστατικό ξεχωριστά, ώστε να επισπευθεί η γλωσσική και επικοινωνιακή ανάπτυξη αυτών. Σε άλλες περιπτώσεις ο λογοθεραπευτής εκπαιδεύει τους γονείς ώστε να χρησιμοποιούμε μεθόδους γλωσσικής ενίσχυσης, ελέγχοντας τακτικά την πρόοδο του παιδιού. Η άμεση λογοθεραπευτική παρέμβαση στις γλωσσικές διαταραχές ξεκινά συνήθως στην ηλικία των 2 1/2 – 3 ετών με τη χρήση παιχνιδιών, εικόνων και συμβόλων και στοχεύει:

–             Στην αύξηση του λεξιλογίου έκφρασης και κατανόησης (ονόματα, ρήματα, έννοιες).

–             Στην κατανόηση απλών εντολών, ερωτήσεων και μικρών ιστοριών.

–             Στην εκπαίδευση για το σχηματισμό προτάσεων 2 και παραπάνω λέξεων.

–             Στην περιγραφή απλών εικόνων και ολοκλήρωση συνοπτικών διαλόγων.

Σε παιδιά όπου συνυπάρχουν τόσο οι γλωσσικές όσο και οι φωνολογικές δυσκολίες η αποκατάσταση ξεκινά παράλληλα με τη γλωσσική παρέμβαση (2 1/2 – 3 έτη). Όσον αφορά τις μεμονωμένες φωνολογικές δυσκολίες, η αποκατάσταση ξεκινά συνήθως κοντά στην ηλικία των 3- 4 ετών, ενώ στην ηλικία των 5 – 5 1/2 ετών γίνεται παρέμβαση για την κατάκτηση των τελευταίων φωνημάτων (π.χ. του “ρ”) και για την αποκατάσταση των τελευταίων διαδικασιών απλοποίησης που αναμένονται στη φωνολογική εξέλιξη.

Η λογοθεραπευτική παρέμβαση για τις φωνολογικές δυσκολίες περιλαμβάνει:

–παραγωγή μεμονωμένων ήχων -λέξεων- συλλαβών– πολυσύλλαβων λέξεων και λέξεων με κλειστές συλλαβές (π.χ. πόρτα) – λέξεων -προτάσεων – συνδεδεμένου λόγου.

–Ανάπτυξη των δεξιοτήτων ακουστικής διάκρισης των φωνημάτων (π.χ. διάκριση του “ρ” από το “λ”).

–Καλλιέργεια της φωνολογικής επίγνωσης μετά την ηλικία των 5 ετών: φώνημα (π.χ. Από τι αρχίζει η λέξη “σαπούνι”;), συλλαβή (π.χ. Σε τι τελειώνει η λέξη “καρότο”;), ρίμα (π.χ. Ακούγονται ίδιες ή διαφορετικές στο τέλος λέξεις “λεμόνι” και “μπαλόνι”;).

 

Ερωτηματολόγιο Χαρακτηριστικών Δυσλεξίας

Στο παρακάτω κείμενο μπορείτε να δείτε τα συχνότερα χαρακτηριστικά που εμφανίζει ένας άνθρωπος που έχει δυσλεξία. Οι περισσότεροι που πιθανόν εμφανίζουν δυσλεξία θα πρέπει να παρουσιάζουν άνω των δέκα εξ' αυτών των χαρακτηριστικών.

 Φυσικά να τονίσουμε ότι το συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο δε θα πρέπει να αποτελεί τίποτα παραπάνω από μία απλή ένδειξη σχετικά με το αν κάποιος είναι ή όχι δυσλεκτικός αφού η διάγνωση θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο από ειδικούς.

 Βασικά Χαρακτηριστικά Δυσλεξίας

 

1 Γενικά

 •Εμφανίζεται ως ένα έξυπνο παιδί το οποίο δυσκολεύεται πολύ στο να διαβάσει , να γράψει ή να συλλαβίσει λέξεις.

•Το ονομάζουμε συχνά τεμπέλη, απρόσεκτο και άτομο που δεν προσπαθεί αρκετά.

•Συνήθως δεν θεωρούμε πως το παιδί αυτό είναι στο σχολείο τόσο ΄΄κακός΄΄ μαθητής ώστε να χρειάζεται βοήθεια για τα σχολικά μαθήματα.

•Έχει υψηλό δείκτη νοημοσύνης, ενώ ταυτόχρονα δεν τα πάει και πολύ καλά στο σχολείο, ενώ αποδίδει πολύ καλύτερα στα προφορικά, παρά στις γραπτές δοκιμασίες

•Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, νοιώθει συχνά αποθαρρυμένος με το να ασχοληθεί με το διάβασμα ή να προετοιμαστεί για εξετάσεις ενώ καλύπτει με πολύ εφευρετικούς τρόπους την αδυναμία του.

•Είναι ταλαντούχο στα σπορ, στις μηχανολογικές δραστηριότητες, στην τέχνη, στις πωλήσεις, στην αφήγηση ιστοριών, στο σχέδιο ή στην αρχιτεκτονική.

•Χάνεται πολύ εύκολα στις σκέψεις του και δεν έχει πολύ καλή επαφή με το χρόνο.

•Δύσκολα μπορεί να παραμείνει κάπου εστιασμένη η προσοχή του.

•Μπορεί να μάθει καλύτερα μέσα από χειρονακτικές εργασίες, επιδείξεις, πειραματικές διαδικασίες, παρατήρηση και οπτικά βοηθήματα.

 

 

2 Όραση, Ανάγνωση και Συλλαβισμός

•Διαμαρτύρεται για ιλίγγους, πονοκεφάλους ή στομαχόπονους όταν διαβάζει.

•Μπερδεύει γράμματα, αριθμούς, λέξεις, ακολουθίες ή λεκτικές επεξηγήσεις πραγμάτων.

•Στο διάβασμα ή στο γραπτό λόγο εμφανίζει επαναλήψεις, παραλείψεις, αντικαταστήσεις, ή αναγραμματισμούς σε γράμματα, αριθμούς ή λέξεις.

•Διαμαρτύρεται ή αισθάνεται κίνηση των γραμμάτων όταν γράφει ή αντιγράφει ένα κείμενο.

•Δείχνει να έχει πρόβλημα με την όρασή του παρότι οι ιατρικές του εξετάσεις δεν παρουσιάζουν κάποια αντίστοιχη διάγνωση.

•Διαβάζει πολλές φορές ένα κείμενο έχοντας πολύ μικρή κατανόηση πάνω σε αυτό.

•Συλλαβίζει χωρίς σταθερότητα.

 

 3 Ακοή και Ομιλία

 •Δύσκολα μπορεί να εκφράσει λεκτικά τις σκέψεις του, μιλά με σύντομες προτάσεις, αφήνει μισοτελειωμένες τις προτάσεις του, τραυλίζει σε στρεσογόνες καταστάσεις, εκφέρει με λανθασμένο τρόπο μεγάλες λέξεις και προτάσεις.

 

4 Γραπτός Λόγος

 •Έχει πρόβλημα με το γράψιμο και την αντιγραφή, δυσκολεύεται να πιάσει το μολύβι του ενώ συχνά ο γραπτός του λόγος είναι μεταβλητός και δυσανάγνωστος.

•Αδέξιος, χωρίς ικανότητα προσανατολισμού, με δυσκολία στα σπορ με μπάλα ή στα ομαδικά σπορ.

•Πολύ συχνά μπερδεύει το δεξιά με το αριστερά, το πάνω με το κάτω.

 

 5 Μαθηματικά και Διαχείριση Χρόνου

•Έχει δυσκολία να πει το χρόνο, ή να τον διαχειριστεί, να μάθει πληροφορίες που έχουν κάποια αλληλουχία μεταξύ τους, ή ακόμα και να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.

•Στις μαθηματικές πράξεις χρησιμοποιεί συχνά τα δάχτυλά του. Συχνά γνωρίζει απαντήσεις τις οποίες δε μπορεί να αποτυπώσει στο χαρτί.

•Μπορεί να μετρήσει αλλά έχει δυσκολία να μετρήσει αντικείμενα ή να χειριστεί χρήματα.

•Μπορεί να εργαστεί με αριθμητική αλλά αποτυγχάνει στα προβλήματα, δε μπορεί να ανταποκριθεί στην άλγεβρα ή στα ανώτερα μαθηματικά.

 

6 Μνήμη

•Έχει άριστη μνήμη όσον αφορά γεγονότα που έχουν γίνει στο απώτερο παρελθόν και αφορούν εμπειρίες, τοποθεσίες και πρόσωπα.

•Φτωχή μνήμη για ακολουθίες, γεγονότα και πληροφορίες που δεν προέρχονται από βιωματικές εμπειρίες.

•Σκέφτεται πρωταρχικώς με εικόνες, συναισθήματα.

 

7 Συμπεριφορά, Υγεία, Ανάπτυξη και Προσωπικότητα

 •Πάρα πολύ ακατάστατος ή τακτικός σε σημείο ψυχαναγκασμού.

•Μπορεί πολύ συχνά να είναι ο ταραχοποιός της τάξης του ή ακόμα και να είναι πολύ ήσυχος.

•Περνά τα εξελικτικά στάδια (ομιλία, μπουσούλιμα, περπάτημα ή και δέσιμο παπουτσιών) πολύ νωρίς η εξαιρετικά καθυστερημένα.

•Μπορεί να κοιμάται είτε πολύ βαθιά ή πάρα πολύ ελαφριά, να παρουσιάζει νυχτερινή ενούρηση πέρα της ηλικίας του.

•Πολύ μικρή ή εξαιρετικά μεγάλη αντοχή στον πόνο.

•Πολύ έντονη αίσθηση της δικαιοσύνης και συναισθηματικά πολύ ευαίσθητος. Προσπαθεί για την τελειότητα.

•Τα λάθη που κάνει και τα γενικότερα συμπτώματα που έχει γίνονται δραματικά πιο έντονα όταν βρίσκεται σε σύγχυση, πίεση χρόνου, συναισθηματική πίεση ή κακή κατάσταση υγείας.

 

ΠΗΓΗ:ΑΝΑΔΡΑΣΗ

ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑΓΙΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Στη σύγχρονη κοινωνία πολλοί γονείς εξαιτίας των υποχρεώσεων τους αναγκάζονται να ζητήσουν την βοήθεια των γονέων τους για την φύλαξη των παιδιών. Η γιαγιά και ο παππούς είναι δύο ''φιγούρες'' που σίγουρα δεν λείπουν από την καθημερινότητα των παιδιών και για τον λόγο αυτό πρέπει να είναι ενήμεροι για το πρόγραμμα που παρακολουθεί ένα παιδί που χρίζει λογοθεραπευτικής παρέμβασης.
Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει άγνοια τους προβλήματος που αντιμετωπίζει το παιδί και η φροντίδα που παρέχουν οι ''παππούδες'' δεν είναι η κατάλληλη. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας, αλλά μια τυπική φροντίδα δεν ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες ανάγκες που μπορεί να χρειάζεται ένα παιδί με αυτισμό για παράδειγμα.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν στην ομαλή λειτουργία του προγράμματος που απαιτεί η λογοθεραπευτική παρέμβαση :
1.Ενημερώστε τον παππού και την γιαγιά για το θέμα που αντιμετωπίζει το παιδί. Δώστε λεπτομέρειες για πιθανές αρνητικές συμπεριφορές του παιδιού και πως θα πρέπει να αντιδράσουν.  2.Ζητήστε τους να ακολουθούν συγκεκριμένο πρόγραμμα και να μην παίρνουν πρωτοβουλίες που πιθανώς προκαλέσουν σύγχυση στο παιδί. (σε περιπτώσεις αυτισμού για παράδειγμα). 
3.Φροντίστε να τους δείξετε πως πρέπει να διορθώνουν τα λάθη που πιθανώς κάνει το παιδί, στην ομιλία, χωρίς ακραίες αντιδράσεις. 

4.Τα χάδια και οι αγκαλιές ποτέ δεν είναι αρκετά, αλλά η υπερβολική βοήθεια (για παράδειγμα το να ταΐζουν το παιδί ενώ ο στόχος είναι να τρέφεται μόνο του για να βελτιωθεί η κινητικότητα και η ανεξαρτησία του) μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην παρέμβαση. 

5.Μην κρύβεται την ύπαρξη προβλήματος ή την ονομασία του. Μόνο τότε θα ξεκινήσει η διαδικασία αποδοχής του παιδιού από τους ίδιους τους γονείς άρα και η ουσιαστική θεραπεία βελτίωσης του.  6.Συζητήστε πως οι δεξιότητες που κατέχει το παιδί μπορούν να βελτιωθούν σταδιακά με ειδική θεραπευτική παρέμβαση ώστε να μην πιέζουν το παιδί με απαιτήσεις. 

7.Ζητήστε τους να πηγαίνουν βόλτα με το παιδί και να μην προτιμούν το σπίτι διαρκώς. 

8.Αν δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ιδιαίτερες απαιτήσεις του παιδιού ζητήστε από άλλα μέλη της οικογένειας να αναλάβουν την καθημερινή φροντίδα του ή ένα μέρος αυτής.

9.Η στάση της γιαγιάς και του παππού θα πρέπει να είναι η βοήθεια και η στήριξη (με την προυπόθεση ότι μπορούν και θέλουν) και όχι η συνεχής παρέμβαση και κριτική.

10.Οι γονείς με τη σειρά τους καλό είναι να βλέπουν με κατανόηση την συμπεριφορά της γιαγιάς και του παππού και με τη συζήτηση να προσπαθήσουν να βάλουν τα όριά τους. Όταν κατανοούμε πώς αισθάνεται κάποιος και ξέρουμε ότι η συμπεριφορά του δεν πηγάζει από κάποια κακή πρόθεση, είναι πιο εύκολο να τον αντιμετωπίσουμε με καλή διάθεση και αυτό μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει στην επικοινωνία μας μαζί του.

Η καλή σχέση και επικοινωνία της γιαγιάς και του παππού με τους γονείς του παιδιού, μόνο οφέλη μπορεί να έχει για το ίδιο, απολαμβάνοντας την αμέριστη αγάπη και των δύο πλευρών. Το αντίθετο βέβαια ισχύει όταν το παιδί είναι στο επίκεντρο συνεχών συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων.

ΠΗΓΗ: Infochildren.com